donderdag 29 juni 2017

Aangifte doen tegen Burgemeester en wethouders

In het verleden heb ik getracht om aangifte te doen tegen burgemeester en wethouders, dat herhaald. Maar als persoon behorend tot de onderkant van het Nederlands volk een onmogelijke opgaaf, zo is aan mij gebleken. Deze aangiften vonden hun fundament in oplichting, misleiding, intimidatie en discriminatie met als leidraad de artikelen 225 en 273f lid 1 en art 162 benoemd in het Nederlands wetboek van strafrecht. Dat overigens pas na eerder de misleidende weg van interne behandeling bewandelt te hebben, waar de gemeente in voorziet als u uw beklag doet bij hen. Niks onafhankelijk aan, alles afhankelijk wat inhoud geeft aan het dekken van elkaar onder gemeentelijke functionarissen, ambtenaren, zo ook sub ambtenaren. De laatste voor mij mensen zijn die werken voor gemeenten via subsidie, dus ook menig hulpinstantie, wie feitelijk alleen dat doen wat men opgedragen krijgt van de subsidie verstrekker, dus burgemeester en wethouders. 




Is het niet wenselijk dat bijvoorbeeld hulpinstanties u daadwerkelijk helpen, wordt u door de instanties, op misleidende wijze begeleid, zo ook vorm gegeven in het belang van het niet wenselijk vinden om u werkelijk te voorzien van zinvolle hulp wat tot een oplossing leid. Nee, het werkt tegenovergesteld, u ziet uw leven alleen maar onmogelijker worden, moeilijker onder de vlag van een betaalde instantie door de gemeente. Gemeenten eisen zelfs vaak dat u een hulpinstantie accepteert, zo ook bewindvoering, alvorens uw situatie centraal te willen stellen! Niet zo zeer omdat het u echt helpt, maar vooral omdat het u fysiek, mentaal, ook financieel zal beperken, zelfs laat omvallen om verweer, indien nodig, te kunnen voorkomen.  Dit zal u sneller gaan opmerken als u bijvoorbeeld een klachtenprocedure bent begonnen tegen gemeentelijk schuldhulp of Jeugdzorg, wie weet wellicht beiden. Haal de ombudsman erbij en uw enige verdienste zal zijn, excuus van de gemeente, om vervolgens het hier boven omschrevene te moeten doorstaan. Klachtencommissies zijn een façade, al dan niet van de gemeente, het komt neer op een resultaat alsof het is afgehandeld door een interne behandeling van klachten zoals gemeente aldoor in voorzien. Een afhandeling wat neerkomt op vriendjespolitiek. 




Een logische volgende stap zal dan zijn op naar de rechter. Maar helaas dan vaak al gestuurd naar het civiel recht en/of bestuursrecht. Vaak door de politie geopperd om hun opperbaas, de burgemeester en zijn volgelingen, wethouders, te beschermen. Dan rechtszaken die gedoemd zijn, dat op voorhand, om te mislukken, echt niet in uw voordeel Want de rechters schijnen de intentie te hebben om gemeente dus ook de handlangers ten volle te willen beschermen, uw bewijsvoering, verweer tegen hun vrienden worden niet of nauwelijks bekeken door de rechters binnen het civiel en bestuursrecht. Het is zonde van uw geld om daarvoor griffierechten te betalen van maar te vaak een inkomen wat de onderkant van Nederland siert, waar u al zeer moeilijk van rond kan komen. Deze rechters zijn overigens ook zeer snel genegen om op basis van leugens u onder bewind te plaatsen en deze totaal niet te controleren. Wetende dat deze bewindvoerders van u geëist door gemeente en door hen gesubsidieerd vooral bedoelt zijn om u leven meer onmogelijk te maken, moeilijker, zelfs levensbedreigend  Dat zeker als u het toch nog in uw hoofd haalt om onder het bovengenoemde toch te gaan ageren, al snel zullen er grotere financiële problemen op uw pad komen, minder leefgeld en/of een plots verschijnend loon beslag. Laat men betaling van de zorgpremie na, gaat men rotzooien met toeslagen, die uiteindelijk op u bordje komen want u blijft eindverantwoordelijk voor de bewindvoering. Ja ook als het niet onderbouwd is door gemeente of gesubsidieerde aan u is opgedrongen. Niet, dan wordt uw situatie niet centraal gesteld, valt u maar dood. Wat overigens niet zegt dat uw situatie dan wel centraal wordt gesteld door gemeente en gesubsidieerde, als u wel meegaat in de eisen, dat is het doel niet van hen. Wel totale controle, isolement en het (verder) ontwrichten van uw fysieke en mentale welzijn, zo ook op financieel vlak.  U mag domweg geen kans meer krijgen om verweer te kunnen voeren, noch ongewenste vragen te stellen, helaas werken rechters werkzaam in civiel en bestuursrecht daar aan mee is mijn conclusie na veel ervaring opgedaan te hebben, binnen het bovenstaande. Komt u wel af via de rechter van zo'n benoemde bewindvoerder u opgelegd, niet vrijwillig hebben tegen die tijd schulden, verhoogd of vernieuwd wellicht hun werk gedaan. Schulden die dan u het leven na ontslag onmogelijk zullen maken, schuldeisers die dan over u heen gaan vallen, en jawel weer in het voordeel van de gemeente. Want vergeet niet u bent eindverantwoordelijk niet de eiser, de gemeente. Moet u nog leven onder een instantie door de gemeente betaald, hoeft u in deze ook niets van hen te verwachten.......al hebben zij ook een bewindvoering van u geëist!




Feitelijk ben u in al die tijd, soms jaren onderhevig geweest aan tal van zaken die in het wetboek van strafrecht als strafbaar zijn gesteld. Ik noem ze nog even, oplichting, misleiding, intimidatie en discriminatie. Om het voor de strafrechter te brengen moet u eerst naar de politie. maar die verklaren u voor gek als u aangifte wilt doen tegen de burgemeester en wethouders. Zo niet dan misleiden ze u door naar civiel of bestuursrecht te verwijzen, domweg een zinloze weg, een zeer grove houding van de politie als u het mij vraagt. Ik spreek in deze uit ervaring. Ik ben zelfs naar het ministerie van justitie geweest met een aangifte om dit neer te leggen bij de hoofdofficier van justitie. men weigerde mij een ontvangstbevestiging. Ik had helaas geen geld om er anders in te voorzien in die tijd. Daarbij zit het ministerie van Justitie bij mij om de hoek. Maar goed toch afgeleverd en nooit meer iets van gehoord. 

In mijn zoektocht naar ‘gerechtigheid’ werd ik geconfronteerd met de
verschillende mogelijkheden die onze samenleving de burger biedt, zijn ‘recht’
als staatsburger te krijgen. De conclusie is bedroevend te noemen, omdat er
volgens mij, na intensief onderzoek en ervaringen, geen echt middel voorhanden is.

De trukendoos heeft voorrang, procedures worden eindeloos vertraagd en er

bestaan talloze bliksemafleiders. Als burger voel je je bedrogen.

                                                 (uit tussen burgers en gemeente ) 


http://nicovandenham2.blogspot.nl/2017/06/grote-schade-aan-economie-door.html
( Ook gemeente Arnhem verkondigde jarenlang dat wij vertrokken waren naar het buitenland )
EEN GROTESKE LEUGEN!